اهمیت بالینی ویتامین D در بدن و راه های تامین آن:
ویتامین دی یکی از هورمونها در بدن انسان است که عمده نقش آن در متابولیسم استخوان است که این نقش را از طریق افزایش جذب کلسیم و فسفر از طریق روده ها و بازجذب آنها از کلیه ها ایفا میکند. ویتامین دی دارای دو ایزومر D2 (ارگوکلسیفرول ) و D3 ( کولکلسیفرول ) و یک اپیمر از D3 به نام C3 اپیمر است که برای اولین بار در کودکان زیر یک سال پیدا شد اما بعداً در سرم بزرگسالان نیز یافت گردید.
کمبود ویتامین دی در دوران کودکی سبب نرمی استخوان در کودکان میگردد که به آن بیماری راشیتیسم می گویند این افراد بدلیل نرمی استخوان هایشان دارای پاهایی پرانتزی شکل هستند، در افراد بزرگسال کمبود ویتامین دی سبب بیماری استئومالاسی میشود که با درد در نواحی استخوان ران و لگن مشخص میشود، در دوران کهنسالی کمبود ویتامین دی موجب بیماری پوکی استخوان میشود.
ویتامین دی را میتوان از طریق نور آفتاب، شیر، زرده تخم مرغ، ماهی تامین کرد. اگر ویتامین دی از طریق منابع طبیعی آن تامین نگردد فرد دچار کمبود ویتامین خواهد شد و در دراز مدت فرد به سمت گرفتار شدن به عوارض کمبود ویتامین دی خواهد شد که این امر آزمایش تعیین سطح سرمی ویتامین دی را در افراد جهت آگاهی یافتن از طبیعی بودن میزان آن در بدن را الزامی مینماید، جهت جبران کمبود ویتامین دی می توان با مصرف مکمل های ویتامین دی، کمبود را جبران کرد اما نکته ای که باید در نظر داشت این است که تامین ویتامین دی از این طریق ممکن است فرد را دچار عوارض مصرف بیش از حد ویتامین D نماید که میبایست حتماً از طریق انجام ازمایش تعیین سطح ویتامین دی توسط آزمایشگاه از طبیعی بودن سطح آن اطمینان حاصل کرد.
شیوع کمبود ویتامین دی بیشتر در زنان و کودکان گزارش شده است و در بعضی منابع اماری حدود 50 تا 80 درصد گزارش شده است.