|
حساسیت (sensitivity) – (2)
همانطور که در قسمت اول اشاره شد حساسیت یک سنجش ایمنی ( به عنوان مثال یک کیت الایزا) به دو عامل شیب منحنی استاندارد و میزان دقت بستگی دارد . برای اندازه گیری میزان حساسیت حداقل 10 تکرار از استاندارد صفر را اندازه می گیرند و پس از محاسبه برای سنجش های الایزا به روش ساندویچ mean+2SD و برای سنجش های الایزا به روش رقابتی mean – 2SD را تعیین و به عنوان کمترین مقدار قابل اندازه گیری آنالیت توسط کیت گزارش می نمایند.
عوامل افزایش دهنده حساسیت سنجش ایمنی به روش الایزا
این عوامل عمدتا توسط کارخانه سازنده کیت های الایزا لحاظ می شوند که بعضی از آنها در ذیل آورده شده است
1- سایز سمپل : در مقایسه دو روش (procedure) روشی که سمپل سایز بیشتری دارد از حساسیت بیشتری برخوردار خواهد بود( اما نباید از اثرات ماتریکس هم غافل شد)
2- زمان : هر چه زمان انجام واکنش بیشتر باشد میزان حساسیت کیت هم افزایش می یابد اما این امر تا زمانی اتفاق می افتد که واکنش به نقطه تعادل نرسیده باشد
3- دما : با افزایش دما میزان حساسیت کیت افزایش خواهد یافت اما تا جایی که واکنش به نقطه تعادل نرسیده باشد
4- اضافه کردن ترتیبی (sequential) واکنشگرها بجای همزمانی (simultaneous) اضافه کردن آنها.
عوامل کاهش دهنده حساسیت سنجش ایمنی به روش الایزا
این عوامل عمدتا در مراکز مصرف کیت های الایزا اتفاق می افتد و باعث کاهش حساسیت کیت می گردد.
1- ریاجنت های سرد :
2- چنانچه دمای آزمایشگاه سرد باشد
3- عدم شستشوی نامناسب و ناکافی
4- نگه داری نادرست کنژوگه و افت کنژوگه
5- رعایت نکردن روش انجام تست و کاهش زمان انکوباسیون ها
6- ریاجنت ها ی منقضی شده
|